Meivakantie Trier en de Ardennen

De meivakantie is altijd tricky als het om kamperen gaat. Als het weer meezit is het prima maar de kans op kleaute weer is nog zeer aanwezig. We wilden een trip maken naar de Belgische Ardennen en vervolgens oversteken via Luxemburg naar de omgeving van Trier in Duitsland.

Omdat we het weer af wilde wachten boekten we pas een week van tevoren een camping in de buurt van Bouillon in de Ardennen. Het zou redelijk goed weer worden maar naarmate de vertrekdatum dichterbij kwam bleek het toch veel te gaan regenen. Aangezien wij van suiker zijn besloten we de camping te annuleren. We gooiden de plannen om en boekten een appartementje in Trier voor de eerste paar dagen.

We reden op zondag weg. Onderweg naar Trier stopten we in de buurt van Irrel waar we een hike door de Duivelskloof deden. Je kan hier verschillende hikes doen. Wij liepen de Duivelsche Acht, een tocht van 6 kilometer tussen hoge met mos bedekte rotsformaties die miljoenen jaren geleden gevormd zijn. Op het laagste punt ben je bij de Irrel wasserfälle, een kleine waterval waar een toffe wiebelende hangbrug overheen loopt. Heel mooi gebied.

We reden door naar ons huisje in Trier. Tot nog toe was het prima weer maar het voorspelde kutweer bleef niet uit. Op maandag regende het bijna de hele dag. Gewapend met paraplu’s en regenjassen verkenden we de oudste stad van Duitsland. Trier is wel oké, een grote kerk, een zwarte stadspoort, wat vakwerkhuizen en veel winkels. Noortje kocht de DM leeg, Gijs Hot Wheels en ik een T-shirt. We aten geen typisch Triers gerecht maar wel een authentiek Amerikaanse blije maaltijd.

Dinsdag beloofde het al wat beter weer te worden. We vertrokken naar Saarland, een gebied ten zuiden van Trier waar we het boomtoppenpad Saarschleife liepen. We liepen al eerder het toppenpad van het zwarte woud, altijd erg gaaf om op grote hoogte tussen de bomen te lopen. De toren aan het eind is ook hier weer spectaculair qua constructie maar ook zeker wat betreft de ligging. Het uitzicht over de U-bocht van de rivier de Saar is fenomenaal.

We reden een stukje terug richting het stadje Saarburg waar we als zwijnen schnitzels aten. We liepen een klein rondje over het bruggetje boven de waterval en langs het kerkje, leuk plaatsje wel. Onderweg hadden we gezien dat er ook een rodelbaantje in Saarburg was dus we besloten om daar even te gaan kijken. Gijs vond het superspannend dus de eerste keer gingen we tot frustratie van de mensen achter ons stapvoets naar beneden maar na deze verkennende afdaling konden we wel vol gas, 34km per uur was ons record.

Op woensdag reden we weg uit Trier richting de belgische ardennen. We hadden last minute een camping geboekt in Bertrix. Onderweg in Luxemburg snel nog even goedkoop tanken en een slof zware sjek inslaan natuurlijk, we blijven Nederlanders. Die shag is onzin natuurlijk maar ik moest toevallig wel net tanken en dat is er goed te doen, 1,62 de liter.

Onderweg kwamen we ook nog langs de Réidener Schwamm, een overdekt zwembad waar we even stopten voor een duik. Prima klein, rustig zwembad met leuke glijbanen. In Luxemburg weet je echt niet welke taal je moet spreken. Bij de ene zaak spreken ze Duits en bij de volgende weer Frans. Ik sprak maar een beetje Frans Duits, je m’appelle, je kent het wel. Door naar de camping.

Vanwege hemelvaart en het goede weer dat er aan zat te komen waren er niet veel plekken meer beschikbaar. We hadden één van de allerlaatst beschikbare plekken en dat was niet de fraaiste. We stonden tussen allemaal Belgische slecht onderhouden caravannen die er het hele seizoen of misschien wel het hele jaar stonden. Maar het was wel een erg leuke camping. Een grote speeltuin, een groot verwarmd zwembad en direct naast de camping een groot speelbos. Gijs had binnen no-time vriendjes gemaakt.

Op donderdag was het heerlijk weer. Gijs wilde graag op de camping bij zijn nieuwe vriendjes blijven en Noortje vond dat ook wel even prima. Ik kan niet zo goed stil zitten dus ik trok er alleen op uit om een parcours door de bomen te gaan klimmen en klauteren bij CapNature. Je ziet dit soort klimbossen de laatste tijd steeds vaker, ook bij ons in de Biesbosch is er onlangs ook eentje geopend. Ik had dit nog nooit gedaan, dus dit was een mooi moment om het eens te proberen. Ik koos het Adrenaline parcours waarbij je op geringe hoogte over 22 verschillende bruggen tussen de bomen loopt en eindigt met een 140 meter lange tokkelbaan. Je zit dubbel gezekerd zodat je niet te pletter kan vallen maar dat moet je wel telkens bij ieder nieuw obstakel zelf doen. Je moet dus wel je hoofd erbij houden. Het is nog best heftig, het kost soms redelijk wat spierkracht om overeind te blijven, maar het is wel erg gaaf om te doen, zeker voor herhaling vatbaar.

‘s Middags huurden we E-Choppers op de camping om een rondje door de omgeving te crossen. Het was leuk maar wel erg oncomfortabel. Er zit geen vering in die dingen en de Ardense Belgische wegen zijn niet allemaal even netjes to say the least. We reden een route van 22 km door het mooie landschap en stopten in Bertrix om wat te drinken. Ze gaan nog best hard trouwens, 49 km per uur was ons record, maar dat was wel bergaf. Op vlakke stukken gaan ze ca. 30 km/uur. Leuk om een keer gedaan te hebben maar volgende keer maar gewoon fietsen.

Vrijdag liepen we de laddertjeswandeling in Rochehaut. Dat klinkt als een lief wandelingetje maar het is een behoorlijk uitdagend pad. Vanuit het kleine plaatsje Rochehaut daal je af naar de oever van de rivier de Semois. Vanaf daar begint het echte klim- en klauterwerk. Over smalle paadjes, rotsen en boomwortels baan je je een weg omhoog. Ook kom je onderweg 4 ladders tegen waarmee je je telkens een aantal meter omhoog dan wel omlaag verplaatst. Het was schitterend weer en het was daarom best druk, bij de ladders hoopten de wandelaars op en ontstond er zelfs een wachtrij. Op ardennen.nl staat deze wandeling als niet geschikt voor kinderen onder de 11 jaar maar dat is echt onzin, Gijs (8) kon het makkelijk. Na ongeveer drie uur waren we weer terug in Rochehaut waar we lunchten en ik het gelijknamige ter plaatse gebrouwen welverdiende biertje probeerde. Lekker dagje wel.