Wij hadden zin in de zomer man, had jij ook zin in de zomer man? Omdat het klimaat vorig jaar erg bevallen was besloten we om ook dit jaar weer naar Frankrijk te gaan, dit keer naar het zuiden, anderhalve week Provence en anderhalve week Ardèche. Er was een enorme hittegolf gaande in Zuid Europa met temperaturen tot wel 45 graden, poah daar zag ik wel tegenop. Op de plekken waar wij heen gingen beloofde het gelukkig “maar” maximaal 36 graden te worden en de hittegolf was alweer wat aan het indammen.
We vertrokken, nadat we de auto hadden volgeladen, rond een uur of half elf ‘s ochtends van huis. Ik was in eerste instantie een beetje bang voor extreme drukte op de zaterdag maar het was eigenlijk best rustig op de weg, alleen bij Antwerpen wat file. Om een uur of 9 kwamen we aan bij een motel ten zuiden van Lyon waar we de nacht doorbrachten. De volgende dag hoefden we nog maar een paar uur rijden. We maakten een kleine detour richting de hangbrug over het meer van Monteynard-Avignonet. Deze 220 meter lange brug hangt op zo’n 85 meter boven het meer en het is best wel spectaculair om er overheen te lopen. Het wiebelt enorm en je ziet door de roosters waar je overheen loopt het mooie helderblauwe water van het meer. Erg tof
Rond half twee kwamen we op de eerste camping aan, Flower Camping La Rivière*** in de Provence. Een kleinschalige camping met veel groen. Eerste indruk was een beetje mwah, klein zwembadje met een klein glijbaantje, toiletten zonder bril. We kregen een mooie schaduwrijke plek toegewezen met voldoende privacy aan de visvijver. Het duurde even een dagje voordat we een beetje gesetteld waren.
De visvijver bleek dé plek te zijn waar alle kindjes naartoe kwamen om met schepnetten visjes en rivierkreeftjes te vangen. Gijs wil nu ook leren vissen maar dat kan ik m niet leren, nooit gedaan. Toch maar eens Vis TV gaan kijken en een bellyboat aan gaan schaffen dan. Het kleine glijbaantje was toch ook wel erg in trek, Gijs is er wel 200x vanaf geweest. Langs de camping liep ook een klein riviertje, maar die was eigenlijk te klein om in te zwemmen. We zijn hier maar één keer naartoe gegaan. Wel mooi maar net niks.
De temperatuur was wel echt prima, het koelde ‘s avonds goed af en het werd pas laat heet. Het was ‘s nachts zelfs zo koud dat we op den duur maar een grote fleece deken hebben gekocht bij de Action om onszelf warm te houden. De bloedhitte waar we voor vreesden bleef gelukkig uit.
We zaten wel vlakbij Valensole, een streek in de Provence waar veel lavendel wordt geteeld. De lavendel bloeit, afhankelijk van het weer, normaal gesproken tot ongeveer eind juli. Op een van de eerste avonden reden we naar de velden toe, maar helaas was het al een eind uitgebloeid. Veel velden waren zelfs al geoogst en dus helemaal kaal. Maar met een beetje Photoshop ziet het er nog best fraai uit. Ook zonder fotosjop was het toch nog wel de moeite waard hoor, de lange banen lavendel over het glooiende landschap, het icoon van Le Provence. We waren ook zeker niet de enige trouwens, de drones vlogen af en aan en er werden heel wat instagram photo shoots gedaan. Het is een toeristische plek, op borden langs de wegen in dit gebied worden automobilisten gewaarschuwd voor loslopende wilde toeristen.
Op 25 minuten rijden van de camping was er net als vorig jaar een Plan d’eau, een meertje waar van alles te doen was en waar vooral de locals verkoeling zoeken. In het meer lag een enorm aqaupark, Gijs vond het super tof om over alle obstakels heen te klauteren en van de glijbanen af te roetsjen. We waren er vroeg en het was verrassend rustig, we hadden het park bijna voor onszelf. We relaxten nog wat onder de bomen rondom het meer, prima dagje.
We wisselden de dagen een beetje af. De ene dag op de camping en de andere dag een uitje. Op woensdag reden we naar Gorges de la Méouge, een kloof met een riviertje op een uurtje rijden ten noorden van de camping. We zochten een plekje bij de prachtige oude Romeinse brug, wat een gave locatie zo met het kraakheldere blauwgroene water. We sprongen van de rotsen en klauterden over de gladde rotsen naar de watervalletjes. We bouwden dammen van stenen en we achtervolgden het drijfhout dat met de sterke stroming mee werd gesleurd. Echt een heerlijke dag.
Op de dagen erna bezochten we nog een aantal stadjes. Op donderdag naar Aix en Provence waar een grote markt was. Aix is een gemoedelijk stadje met veel mooie oude gebouwen. Er staan ook opvallend veel bomen wat het klimaat zeer ten goede komt. We dronken, aten, struinden en winkelden wat. Prima stad. Op zondag reden we naar Avignon, je weet wel van dat kutliedje over die brug. We liepen een rondje via het Palais des Papes naar de pont d’Avignon. Ik vond het geen fijne stad, het was er druk en vies dus met gierende banden weg daar!
Om de omgeving wat te verkennen ging ik zo nu en dan een rondje met de auto op pad. Altijd leuk om op zoek te gaan naar mooie plekken om wat foto’s te maken of wat met de drone te vliegen.
De laatste dag dat we in de Provence waren reden we naar de Gorge du Verdon, één van de grootste kloven van Europa. We huurden een waterfiets waarmee je vanaf het meer zo de kloof in kon varen. Het was er enorm toeristisch, het was bijna filewaterfietsen. De uitbater van de waterfietsen zei dat je niet uit de waterfiets mocht springen om te zwemmen maar dat deed uiteraard wel iedereen.
Het weer was niet fantastisch, het waaide best hard dus we moesten aardig door trappen en door de frisse wind was het ook niet heel lekker om te gaan zwemmen. Toch was het wel echt heel mooi, het super blauwe water en de enorme rotswanden aan beide kanten waar de waaghalzen zo hoog mogelijk op klauterden om er vervolgens vanaf te springen, heel gaaf. We aten een ijsje, ik maakte nog wat drone shots en terug naar de camping.
Op naar de Ardèche! We hadden gereserveerd bij RCN la Bastide en Ardèche*****, een camping met een groter zwembad en direct gelegen aan de rivier de Ardèche. Dit was wel even wat anders dan de vorige camping, mega caravans en vouwwagens overheersten hier het straatbeeld. Het plekje dat we hadden uitgekozen had helaas weinig schaduw en door het gebrek aan groen ook net iets te weinig privacy. Het was een redelijk grote camping waar alleen maar Nederlanders stonden die er veelal al voor het zoveelste jaar op rij stonden. Allemaal niet echt de ingrediënten die wij zoeken op onze vakantie.
Maar het was wel een erg nette, goed georganiseerde camping. Het zwembad was erg leuk, de glijbanen gingen lekker hard. De locatie van de camping met het strandje aan de Ardèche naast de hoge stenen brug was wel echt heel gaaf. De campinggasten hadden in de rivier grote dammen gebouwd waardoor er een wildwaterbaan was ontstaan. Erg leuk om daar met een opblaasding doorheen te racen. Het stroomopwaarts teruglopen over de gladde stenen was dan weer wat minder.
De eerste nacht koelde het niet af, dat is altijd zo goor, met je plakzak in je slaapzak. Gelukkig was dat de enige nacht dat het zo warm was, sterker nog, het werd de dagen erna wat koeler waardoor het niet eens aangenaam was om te gaan zwemmen.
Gijs had op deze camping wat meer moeite om vriendjes te maken, hij heeft het net zoals wij niet zo op grote groepen kinderen. Na een paar dagen arriveerde er een stel met een leeftijdsgenootje waar hij gelukkig een beetje naartoe trok. Op de camping kon je ook skelters huren dus van zijn zakgeld ging hij bijna elke dag een skelter huren om vervolgens heel de camping over te scheuren.
Het icoon van de Ardèche is de Pont d’Arc, een door de natuur gevormde stenen brug waar de rivier de Ardèche onderdoor loopt. Wij zaten hier vlakbij dus we zijn er uiteraard even heen gegaan. We waren er ‘s avonds net voordat de zon onder ging en de Arc kleurde mooi oranje. Mooie plek! Ook het dorpje Vallon pont d’Arc was erg leuk. Niet te groot, niet te druk en veel souvenirwinkeltjes.
Iets wat je gedaan moet hebben in de Ardèche is een kanotocht over de rivier. Er liep een georganiseerde route vanaf onze camping tot aan de pont d’Arc, een tocht van ongeveer 12 km en zo’n 2,5 uur peddelen. We begonnen gelijk met de stroomversnelling bij de camping die was gecreëerd door de dammenbouwers van de camping. Het eerste stuk liepen we telkens vast op de bodem omdat het waterpeil van de rivier niet optimaal was. We moesten telkens uit de kano om onszelf weer los te trekken, wat een gekut!
Eenmaal voorbij dat stuk werd het wel leuk, onderweg kom je namelijk stroomversnellingen en een aantal glijbanen tegen. Je glijdt hier met je kano van een betonnen baan af en ploft vervolgens een halve meter lager op het water neer. Wij hadden een drie persoons kano en die lag goed stabiel op het water, de glijbanen gingen zonder problemen. De eenpersoons kano’s hadden er meer moeite mee, die gingen achter mekaar om. Wij parkeerden onze kano telkens nadat wij van een glijbaan af waren geweest even aan de kant om te zien hoe anderen het er vanaf brachten. Mooi, al die verschrikte gezichten van de mensen die om gingen.
Het was wel echt extreem druk, honderden kano’s varen tegelijkertijd dezelfde route. Een botsing zo nu en dan was niet te voorkomen. Nabij het eindpunt bij de Pont d’Arc was het echt absurd druk, alles klontert daar samen. Schril contrast met hoe het er was toen we er s’avonds waren. Vanaf het eindpunt werden we met een bus teruggebracht. Top dag.
De rest van de week vulden we met zwembad, relaxen en af en toe een ritje met de auto. Langs de rivier loopt een supergave autoroute die op grote hoogte mee kronkelt met de rivier. Op diverse plekken heb je een prachtig uitzicht over de Ardèche.
Het laatste uitje dat we deden was toch wel het hoogtepunt van de vakantie, canyoning in de kloof van La Besorgues. Onder begeleiding van een gids liepen we door de prachtige natuur waar we onderweg verschillende hindernissen trotseerden. We gleden over de uit de rotsen gesleten glijbanen en sprongen van hoge rotsen. Het water was ijskoud en het wetsuit dat we aan kregen was zeker geen overbodige luxe. Sommige onderdelen waren ook voor ons best uitdagend maar Gijs deed bijna alles mee, kleine baas. De laatste hindernis was het hoogtepunt, een glijbaan waarna je een paar meter naar beneden een meertje in viel. Echt super tof! Via een zipline staken we de kloof over terug naar het basecamp.
Met gierende banden naar huis! Het was weer een prima zomervakantie