Een van de hoogtepunten (letterlijk) van onze trip door Ierland was Carrauntoohil, de hoogste berg van Ierland. We parkeerden bij Cronin’s Yard een kleine camping / bar aan de voet van de berg. Rond half 10 begonnen we aan de klim. Het was inmiddels al behoorlijk warm maar er stond nog wel een verfrissend koud windje. Het eerste gedeelte is vrij vlak maar in de verte zie je de zogenoemde Devil’s Ladder liggen. Wij kozen ervoor om Carrauntoohil via de Noordwestelijke kant te beklimmen om vervolgens via de Devil’s Ladder af te dalen.

De route die wij namen had niet zo’n stoere naam maar was toch ook behoorlijk pittig. Halverwege de klim kwamen we langs een klein meertje. Het heldere blauwe water en de schapen die lekker met mekaar stonden te blaten op de steile hellingen onder de strak blauwe hemel, wat een mooie plek zo.

We aten een broodje en bereidde ons mentaal voor op het steile stuk dat we aan onze linkerkant zagen liggen. Een Amerikaan die we al eerder tegen waren gekomen kwam vanaf die helling al naar beneden. Hij aarzelde geen moment, trok alles uit en sprong erin, wat een stoere jongen. We liepen verder, het steile stuk viel echt reuze mee. Nee geintje, ik ging uiteraard gewoon weer zes keer dood. 

Rond half 1 bereikten we de top. Het was erg helder, in de verte zagen we het Dingle Peninsula (schiereiland) liggen waar we de volgende dag naartoe zouden gaan. We relaxten even en ik maakte nog wat drone shots. Een Engelsman die met zijn kinderen van 12 en 7 jaar oud ook op de top aankwam sprak me aan om te vragen of ik de beelden met hem wilde delen.

We begonnen aan de terugtocht. De Devil’s Ladder was naar beneden toe goed te doen maar ik snap wel waar de naam vandaan komt. Het is een behoorlijk steil stuk en een pittige klim met loszittende rotsblokken. We bereikten het vlakkere gedeelte waarvandaan het nog een behoorlijk eind lopen was. Tegen een uur of 3 kwamen we terug bij Cronin’s Yard waar we een welverdiende pils dronken. Het was inmiddels knetter heet en de roodharige bleke ieren kwamen krokant gebakken van de berg afgestommeld. Ik was aardig versleten en we besloten om terug te rijden naar hetzelfde plekje waar we de vorige nacht ook gestaan hadden.